-
1 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen
См. также в других словарях:
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
przynieść — dk XI, przynieśćniosę, przynieśćniesiesz, przynieśćnieś, przynieśćniósł, przynieśćniosła, przynieśćnieśli, przynieśćniesiony, przynieśćniósłszy przynosić ndk VIa, przynieśćnoszę, przynieśćsisz, przynieśćnoś, przynieśćsił, przynieśćnoszony 1.… … Słownik języka polskiego
co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
wyrywać się – wyrwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uwalniać się, wydostawać się skądś siłą, często w dramatycznych okolicznościach; próbować oddalić się od kogoś, przez kogo jest się trzymanym, więzionym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyskakiwaćkuję, wyskakiwaćkuje {{/stl 8}}– wyskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyskakiwaćczę, wyskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skacząc, wydostawać się skądś; szybko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam … Słownik języka polskiego